υπερανδρία

η, Ν

βιολ. η υπεροχή τού αριθμού γεννήσεως τών αρσενικών απογόνων σε ένα είδος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + -ανδρία (< -ανδρος < ἀνήρ, ἀνδρός)].